Áo chegar fomos degustar os bocadillos riquísimos de Aurora, a nosa cociñeira do centro. Ás 13·20 entramos á sala onde nos ía contar unha rapaza mexicana a súa vida; chámabase Adriana Macías. A súa vida era espectacular, porque a pesar de que non tiña brazos tiña unha vitalidade brutal. Sen ter brazos podía facer de todo: peitearse, cociñar, comer, coidar da súa filla, etc. Preguntarédesvos como fai todo iso, non? Pois moi sinxelo, cos pés.
Saco unha conclusión: con pouco que teñas, podes saír adiante cunha actitude positiva. Eu fun unha privilexiada por poder vivir esa experiencia. A min, persoalmente, pareceume moi asombroso a vitalidade que tiña Adriana para afrontar todo o que lle viña por diante. Creo que escoitala vaime axudar moito tanto no presente coma no futuro.
Déixanos o teu comentario